1. ‘Pismo Święte’; 2. przenośnie ‘wielka księga, będąca autorytetem dla czytającego, z której czerpie wzory’.
Pochodzenie:
Jako nazwa własna jest to zapożyczenie z grupy tzw. europeizmów (por. fr. Bible, niem. Bibel, wł. Biblia, ang. Bible) < łac. Biblia < gr. biblía ‘książki’; gr. biblos, byblos ‘papirus, z którego wyrabiano materiał piśmienniczy’; miastoByblos na wybrzeżu fenickim było znane jako ośrodek handlu papirusem, wtórnie nazwę tę zaczęto używać na oznaczenie ksiąg Starego Testamentu, potem także Nowego Testamentu; do pol. zapożyczono słowo jako nazwę własną na oznaczenie Pisma Świętego – prawdopodobnie stało się to na początku chrześcijaństwa, ale najstarsze zapisy pochodzą dopiero z XVI w.
poleca
b/d
biblijny
‘odnoszący się do Biblii’; XVII w.
poleca
b/d
biblista
‘znawca, badacz Biblii’; XIX w.
poleca
b/d
biblistyka
‘badania, nauka dotycząca Biblii’; XIX w.
poleca
25%
37 głosów
biblizmy
‘wyrazy, wyrażenia przejęte z Biblii’; XX w. Od potocznego znaczenia biblii jako ‘księgi’
poleca
b/d
bibliofag
1. przenośnie ‘pożeracz książek’; 2. ‘zjadający książki, np. mysz,mól’ (por. gr. phágos ‘żarłok’); od XIX w.
poleca
34%
3 głosy
bibliofil
‘miłośnik książek’; od XIX w.
poleca
b/d
bibliograf
‘zajmujący się bibliografią, spisywaniem literatury na dany temat’; od XIX w.
poleca
40%
5 głosów
bibliografia
1. ‘uporządkowany wg określonych kryteriów spis książek, druków,czasopism’; 2. ‘nauka o książce, metody sporządzania spisów bibliograficznych’;od XIX w.
poleca
75%
4 głosy
biblioteka
1. ‘zbiór książek’; 2. ‘gmach, w którym zbiór ten się znajduje’; pochodzi od gr. bibliothéke ‘schowek (pudło, skrzynka, szafa) na księgi w postaci zwojów papirusowych’; od XVI w.
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Biblia