1. ‘zakład, w którym wytwarza się i sprzedaje lekarstwa oraz gotowe środki lecznicze i opatrunkowe’; 2. stpol ‘sklep korzenny i cukierniczy’.
1. ‘zakład, w którym wytwarza się i sprzedaje lekarstwa oraz gotowe środki lecznicze i opatrunkowe’; 2. stpol ‘sklep korzenny i cukierniczy’.
Pochodzi z łac. apotheca < gr. apothéke ‘skład, magazyn’.
W XVI w. w pol. występowały formy apoteka i apteka w znaczeniu ‘sklepy korzenne i cukiernicze, wyrabiające torty, marcepany, gorzałki i różne pachnidła’; gwarowo stosowano formy: aptyka, haptyka, japtyka.
Źródło
Nie pomogą apteki, przeciw mnie żadne leki.
Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią, XV w.
Przed obiadem poszliśmy do apteczki, tam w niezliczonych rodzajach wódek, konfitur,
przysmaczków wybrał niektóre i napił się wódki.
Ignacy Krasicki, Pan Podstoli, XVIII w.
zdrobnienie, używane też na określenie podręcznego, domowegozbioru leków, w stpol. miała raczej charakter spiżarni – przechowywano tam nalewki, przyprawy korzenne, słodycze, maści i in.
‘z apteki, do apteki należący, lekarski’
‘czeladnik aptekarski’
1. ‘kobieta trudniąca się robieniem lekarstw (w klasztorach)’; 2. wtórnie ‘farmaceutka, kobieta-aptekarz’
‘do aptekarza lub aptekarstwa należący’
‘sztuka aptekarska’
‘ten, co lekarstwa przygotowuje, sporządza i sprzedaje’
‘dzieci aptekarza’
‘żona aptekarza’
‘córka aptekarza’
o aptekarzu w znaczeniu negatywnym.
Materiał opracowany przez eksperta