Rolnictwo jest działem gospodarki zajmującym się uprawą roślin i hodowlą zwierząt w celu pozyskania żywności oraz surowców dla przemysłu.
Na poziom rozwoju rolnictwa mają wpływ następujące czynniki przyrodnicze: warunki glebowe, warunki klimatyczne (głównie wielkość opadów i temperatura powietrza), warunki wodne, warunki hipsometryczne (głównie wysokość nad poziomem morza i rzeźba terenu). Do najważniejszych czynników pozaprzyrodniczych zalicza się: rozmieszczenie ludności, strukturę agrarną, zapotrzebowanie rynku, koszty produkcji i politykę państwa. Poziom rozwoju rolnictwa jest bardzo zróżnicowany na świecie i w dużym stopniu odzwierciedla ogólny poziom rozwoju danego kraju lub regionu. W państwach najwyżej rozwiniętych gospodarczo udział zatrudnionych w rolnictwie wynosi od 2-10% ogółu zatrudnionych, podczas gdy w państwach słabo rozwiniętych przekracza 50%.
W państwach słabo rozwiniętych sektor ten dostarcza największą część dochodów uzyskiwanych przez państwo, co znajduje swoje potwierdzenie w wysokim udziale rolnictwa w tworzeniu PKB (powyżej 50%, np. Albania, Burundi, Etiopia, Laos, Birma).W miarę rozwoju gospodarczego maleje udział rolnictwa w tworzeniu PKB i w krajach wysokorozwiniętych nie przekracza on 10% (np.w Niemczech, Japonii, Wlk. Brytanii wynosi po 1%, Belgii, USA – po2%). Nie jest to jednak wynikiem obniżenia się absolutnej wielkości i wartości produkcji rolnej, lecz szybkiego rozwoju pozostałych działów gospodarki.
Struktura użytkowania gruntów na Ziemi jest bardzo zróżnicowana w zależności od warunków klimatycznych i rozmieszczenia ludności na poszczególnych kontynentach. Obszary użytkowane rolniczo nazywa się użytkami rolnymi i zajmują one 37% pow. zamieszkanych kontynentów. Użytki rolne dzieli się na dwie podstawowe grupy: grunty orne (łącznie z sadami i plantacjami) zajmujące 11,5% oraz łąki i pastwiska (25,5%). Najwyższy odsetek gruntów ornych w powierzchni ogólnej kontynentów notują: Europa bez Rosji (28%), Azja bez Rosji (16%) oraz Ameryka Północna (12%).
Natomiast najwyższe udziały łąk i pastwisk obserwowane są na kontynentach półkuli południowej: Australii i Oceani (51%), Afryki(30%), Ameryki Południowej (28%). Również w poszczególnych państwach struktura użytkowania gruntów zależy bardzo ślinie od warunków środowiska naturalnego.