Rowecki Stefan

Po ukończeniu gimnazjum, w wieku 18 lat zaangażował się w ruch strzelecki. W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich 1914–17, internowany po tzw. kryzysie przysięgowym 1917. Od 1918 w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919–21. Od 1919 kapitan, od 1932 pułkownik dyplomowany, pełnił obowiązki m.in.: dowódcy pułku 1930–35,dowódcy Brygady KOP „Podole”. Od 1939 organizował i dowodził Warszawską Brygadą Pancerno-Motorową, na jej czele walczył w kampanii  wrześniowej 1939. W październiku 1939 mianowany szefem sztabu SZP. Od stycznia 1940 generał, od czerwca 1940 Komendant Główny ZWZ. Przeprowadził akcję scaleniową organizacji konspiracyjnych w jednolite wojsko podziemne – Armię Krajową (AK), od 1942 jej Komendant Główny. Unikał zaangażowania politycznego. Przygotowywał plan powstania powszechnego, powołał Kierownictwo Dywersji („Kedyw”) do prowadzenia walki czynnej w czasie okupacji. W 1943aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen, zamordowany kilka dni po wybuchu powstania warszawskiego.

W walce naszej obojętne jest, czy się jest generałem czy zwykłym żołnierzem; gdy przychodzi czas – trzeba odejść.
Stefan Rowecki