Dom chłopski w krzywym zwierciadle

Groteskową wersję domu chłopskiego pokazał Edward Redliński w powieści Konopielka. Bohaterowie jego książki, mieszkańcy wsi Taplary, panicznie boją się zmian, postępu i obcych. Plany osuszenia bagien, które odcinają ich wieś od świata, przerażają ich, podobnie zresztą jak inne niż najbardziej tradycyjna pozycje seksualne, posyłanie dzieci do szkoły czy jedzenie z własnego talerza. Mieszkańcy Taplar to analfabeci żyjący w ciemnocie i zacofaniu, nieznający świata oraz nowoczesnych technik uprawy roli. Ba, nawet swoich nazwisk. Ich uporządkowany świat całkowicie burzy przyjazd do wsi przysłanej „z góry” „uczycielki”, która poziomem intelektualnym, stylem życia, światopoglądem,a nawet sposobem uprawiania seksu i wyglądem zewnętrznym odbiega od miejscowych kobiet. Groteskowy obraz domu chłopskiego przedstawiony w Konopielce to oczywiście wizja domu patriarchalnego, w którym żona i dzieci bezwzględnie słuchają męża analfabety. Panuje tradycyjny podział ról: matka gotuje, ojciec decyduje, wszyscy pracują wspólnie w polu. Żyje się biednie – mięso wkraja się do kapusty (byle go za dużo nie zjeść naraz), posiłki spożywa się ze wspólnej byle jakiej miski, a seks uprawia nader tradycyjnie. Dzieci wydaje się na świat często, im więcej, tym lepiej. Niekiedy mąż bije żonę czy dziecko, tak jak... krowę. Nikt nie widzi w tym nic złego, tak musi być...