Zapolska Gabriela

Pisarka, publicystka, aktorka. Uchodziła za osobę zepsutą moralnie, była znana ze skandali obyczajowych.Jej pasją było aktorstwo, dla którego porzuciła rodzinę.Umiejętności aktorskie zdobywała na scenach w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, później w Paryżu. Zajmowała się także działalnością publicystyczną, współpracowała z „Gazetą Krakowską”, pisała felietony i recenzje teatralne. Debiutowała opowiadaniem Jeden dzień z życia róży (1881). Pisała wiele, ale jej utwory, głównie ze względu na poruszaną problematykę, nie zyskały uznania recenzentów. Odważnie krytykowała mieszczańską obyczajowość, niesprawiedliwość stosunków społecznych, ośmieszała ludzkie wady. Sławę przyniosły jej takie sztuki, jak Żabusia (1896), Moralność pani Dulskiej (1901), Ich czworo (1907), Pani Maliczewska (1910). Do dziś ze względu na aktualność tematów i komizm cieszą się popularnością i grane są na deskach wielu teatrów. Od nazwiska bohaterki – Dulskiej – powstał termin dulszczyzna oznaczający obłudę, moralne zakłamanie, dwulicowość, ograniczenie umysłowe. W dorobku pisarki są także powieści, np. Sezonowa miłość (1905), Córka Tuśki (1907).