Amidy ulegają hydrolizie. Reakcja ta przebiega powoli. Hydroliza prowadzona w środowisku kwaśnym lub zasadowym prowadzi do otrzymania, w zależności od rzędowości amidu, różnych produktów:
Na przykład:
Amidy posiadają charakter bardzo słabych zasad, ale w roztworach wodnych wykazują odczyn obojętny.
Ze względu na fakt, że cząsteczki amidów są zasocjowane (tworzenie wiązań wodorowych), charakteryzują się one wysokimi temperaturami wrzenia.
Amidy nie ulegają amonolizie i alkoholizie; reprezentują najmniej reaktywne pochodne kwasów karboksylowych. W specjalnych warunkach (obecność glinowodoru litu w środowisku eterowym) amidy I-rzędowe mogą zostać zredukowane do amin pierwszorzędowych:
Istnieją cykliczne amidy tzw. laktamy, które można otrzymać np. w trakcie odwadniania cząsteczki odpowiedniego γ-aminokwasu lub δ-aminokwasu, np.:
Diamid kwasu węglowego to mocznik.
Jego roztwór wodny ma odczyn obojętny. Jako słaba zasada reaguje z mocnymi kwasami tworząc sole:
Po oziębieniu mieszaniny reagentów tworzą się bezbarwne kryształy produktu. Mocznik na skalę przemysłową otrzymuje się w reakcji amoniaku i CO2 w obecności katalizatora.
Mocznik ulega hydrolizie. W zależności od środowiska reakcji otrzymujemy różne produkty, jak również reakcje przebiegają z różną szybkością i wydajnością:
- środowisko kwaśne (szybkość i wydajność reakcji duża)
- środowisko zasadowe
Podczas ogrzewania mocznik przekształca się w dimocznik, czyli biuret.
Biuret w obecności jonów miedzi(II) w środowisku zasadowym tworzy fioletowy związek kompleksowy miedzi(II).