Dostojewski Fiodor

Jeden z najwybitniejszych pisarzy literatury światowej,mistrz prozy psychologicznej. Fiodor Dostojewski był nerwowy, chorował na epilepsję, zdarzały mu się ataki szaleństwa – podczas jednego uszkodził sobie nawet prawe oko. W 1837, po śmierci matki, Fiodor, którego pasjonowała literatura, trafił do Szkoły Inżynierskiej w Petersburgu. Został aresztowany za działalność wymierzoną w carat (brał udział w spotkaniach tzw. pietraszewców), za co dostał wyrok śmierci, w ostatniej chwili zamieniony na cztery lata katorgi. Podróżował do Niemiec, Włoch, Francji, Anglii,co utwierdziło go w przekonaniu o rozkładzie moralnym i religijnym Zachodu. Dostojewski, badał meandry ludzkiej psychiki, szukał przyczyn ulegania szaleństwu, złu, pasjonowała go kwestia walki dobra ze złem. Debiutował powieścią (1845), a do jego najważniejszych utworów należą: Zbrodnia i kara (1866) – o jednostce, która przekonana o własnej wyjątkowości posuwa się do zbrodni, Biesy (1872), Idiota (1868), Bracia Karamazow (1879-80). Uważany jest za pierwszego wybitnego przedstawiciela powieści polifonicznej, w której nie ma jednoznacznej oceny postępowania poszczególnych postaci, a autor ogranicza się do konfrontacji różnych stanowisk.