Czechow Antoni

Rosyjski pisarz, mistrz krótkiego opowiadania. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny. Zawsze fascynował go teatr – w czasach szkolnych robił sobie charakteryzację po to, by wejść na spektakle, na które nie wpuszczano młodzieży szkolnej. Zgodnie z rodzinną tradycją studiował medycynę. Zanim jego utwory zyskały uznanie, utrzymywał się z praktyki lekarskiej, chociaż to zajęcie nie dawało mu satysfakcji. W 1890 Czechow wyjechał na wyspę Sachalin, miejsce zsyłki więźniów, co zaowocowało reportażową relacją Sachalin (1895). Debiutował jeszcze podczas studiów satyrycznymi utworami Śmierć urzędnika (1883), Kameleon (1884). Dramatyczna sytuacja bohaterów Czechowa nie wynika z niekorzystnego obrotu wydarzeń– jej przyczyną jest monotonia codzienności, brak jakichkolwiek perspektyw na poprawę sytuacji, wynikający po części z niezdolności postaci do działania. Najważniejsze utwory, w których można znaleźć elementy komiczne, tragiczne i liryczne, to jednoaktówka Płatonow (1881), Mewa (1896), Wujaszek Wania (1897), Trzy siostry (1901), Wiśniowy sad (1904).