Żona niewierna

Wdzięczny materiał dla literatury stanowią żony niewierne. Chyba najbardziej znane z nich to Emma Bovary i Anna Karenina. Pierwsza z nich, bohaterka powieści Flauberta, jest marzycielką, rozczytaną w literaturze i pragnącą lepszego życia. Wychodzi za mąż, by wyrwać się z rodzinnego domu, myśli o wielkiej miłości i niezwykłym życiu. Niestety, jej oczekiwania nie zostają spełnione. Przypadkowa wizyta w pałacu arystokraty wywołuje u niej marzenia o innym życiu, pełnym przepychu. Mąż rozczarowuje ją. Dlatego flirtuje, a potem go zdradza z Leonem Dupuis’em, pisarzem notarialnym, a następnie z ziemianinem Rudolfem de Boulangerem. Jednocześnie popycha męża i ojca swego dziecka ku karierze sławnego, dokonującego nowoczesnych zabiegów lekarza. Próba wykonania poważniejszej operacji przynosi jednak przeciętnemu Karolowi jedynie kłopoty i zawodową kompromitację. Emma zadłuża się bez wiedzy męża, by żyć na takim poziomie, jaki sobie wymarzyła, i obdarowywać drogimi prezentami kochanków. Samotna i pozbawiona pomocy adoratorów, rozczarowana sobą i mężem, który nic nie wie o jej problemach, więc nie może udzielić jej pomocy, popełnia samobójstwo.
Niewierna okazuje się także druga z wymienionych postaci, Anna Karenina– tytułowa bohaterka powieści Lwa Tołstoja. Ona jednak decyduje się na krok drastyczny: porzuca męża i dziecko, by żyć, wyklęta przez towarzystwo, u boku ukochanego Aleksego Wrońskiego. Gdy jednak sprawy rozwodu komplikują się, a ukochany wydaje się znudzony ich związkiem, Anna, mimo że ma z Wrońskim córeczkę, popełnia samobójstwo...
Zdrady dopuszczają się także inne bohaterki literackie, przyczyny takiego ich postępowania są różne: młoda i piękna Jagna, bohaterka epopei Chłopi Władysława Stanisława Reymonta, która nakłaniana przez matkę wyszła za starego Borynę dla majątku, zdradza męża z jego własnym synem, a także z kowalem, a następnie próbuje uwodzić kleryka Jasia. Powoduje nią namiętność, za którą płaci największą zniewagą: zostaje wykluczona z wiejskiej gromady i wywieziona na kupie gnoju poza obręb wsi. Nie ma tam miejsca dla grzesznej żony ani wdowy. Zdradzi męża Marianna, żona sędziego z Bożej podszewki, odrzucana przez starego schorowanego męża, który jeszcze kilka lat wcześniej miał jednak siłę na romanse. Zdrady wobec mężów dopuszczą się bohaterki Nocy i dni – siostra Basi, Teresa Kociełłowa, która wielką miłość przypłaci chorobą i śmiercią, i była nauczycielka dzieci Niechciców, żona Romana Katelby, która z miłości do innego mężczyzny odbierze sobie życie. Mniejszą cenę zapłaci bohaterka Ziemi obiecanej Reymonta, Lucy Zuckerowa. Jej romans z Karolem Borowieckim da jej syna, a starego męża doprowadzi do wściekłości, sama Lucynie poniesie jednak strasznych konsekwencji: zostanie jedynie w podzięce za urodzenie potomka obsypana złotem i, podejrzana o zdradę, wysłana salonką w podróż do Berlina (w tej podróży spotka się zresztą z Karolem). Niewierne żony spotkamy także w sztukach Gabrieli Zapolskiej: nie stwarza wrażenia wiernej Juliasiewiczowa z Moralności pani Dulskiej, a tytułowa bohaterka Żabusi okazuje się obłudnicą, jakich mało.