Pierścienice występują w wodach słonych i słodkich, w glebie i ściółce. Niektóre są pasożytami. Posiadają wtórną jamę ciała (celomę). Ich ciało jest wydłużone, zbudowane z odcinków zwanych metamerami. Metameria występuje zarówno w budowie zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Ciało otacza wór powłokowo-mięśniowy, pokryty kutykulą i śluzem. Występują dwiewarstwy mięśni: okrężne i podłużne. Płyn wypełniający jamę ciała krąży oddzielnie w każdym odcinku. U pierścienic pojawił się układ krwionośny zamknięty (wieloszczety i skąposzczety) lub otwarty (pijawki). Nie mają serca, ale niektóre naczynia mogą rytmicznie kurczyć się. Układ pokarmowy składa się z otworu gębowego, gardzieli, przełyku, żołądka, jelita z otworem odbytowym. Oddychają na ogół całą powierzchnią ciała lub za pomocą wyrostków skrzelowych. Narządami wydalniczymi są metanefridia. Układ nerwowy wykazuje centralizację i ma charakter drabinkowy. Są rozdzielnopłciowe lub obojnacze. Rozwój jest prosty lub złożony. Skąposzczety i pijawki składają jaja w kokonach wytwarzanych przez siodełko, które powstaje z kilku segmentów za otworami płciowymi.
Pierścienice pełnią ważną rolę w przyrodzie i gospodarce człowieka. Są filtratorami, mułożercami, glebożercami, niektóre drapieżnikami i pasożytami. Glebożercy uczestniczą w kształtowaniu struktury gleby oraz przyczyniają się do jej mineralizacji (zwłaszcza dżdżownice i wazonkowce). Filtratorzy i mułożercy odgrywają ważną rolę w degradacji ścieków i procesie samooczyszczania się wód (rureczniki). Ponadto pierścienice same są pokarmem dla wielu zwierząt, np. ryb. Pijawki mogą powodować duże straty w hodowli ryb.
Przedstawiciele pierścienic (wg Hempel-Zawitkowska, 1976)
Wśród pierścienic wyróżnia się trzy gromady: wieloszczety, skąposzczety i pijawki.