Umizgi do cudzych żon

Odrębny rozdział stanowią umizgi do cudzych żon. Basia ze śmiechem przyznaje Bogumiłowi, że kokietował ją nauczyciel. Kokietowana jest też żona Kazimierza– Marianna z Juryszek (Boża podszewka Teresy Lubkiewicz-Urbanowicz, ekranizacja Izabelli Cywińskiej). Zaloty dwóch mężczyzn do Emmy Bovary (Pani Bovary Flauberta) zostają uwieńczone sukcesem, zwłaszcza że żona nudnego lekarza, wychowana na romansach, głodna jest wrażeń. Potem jednak to ona przejmuje inicjatywę i uwodzi kochanka drogimi prezentami, zaciągając niebotyczne długi. Ona też traktuje romans poważnie, w przeciwieństwie do jej kochanków, odróżniających flirt od miłości. Poważnie traktuje romans bohaterka serialu Z biegiem lat, z biegiem dni Andrzeja Wajdy, pani Dulska. W odcinku Sezonowa miłość (na motywach powieści Gabrieli Zapolskiej) – uwodzona przez aktora bawidamka, ulega jego wdziękom, niechętna mężowi i obowiązkom rodzinnym. To jedyna, pierwsza i ostatnia miłość w życiu Dulskiej, z której aktor rezygnuje z powodu swej zmienności, a być może też z powodu lojalności wobec poznanego w czasie odwiedzin Felicjana Dulskiego. Jako młoda dziewczyna Dulska ulegnie też czarowi pana Fikalskiego (pierwowzór tej postaci w utworze Bałuckiego Dom otwarty), fircyka, wodzireja, który lepiej czuje się w tańcu niż w urzędzie (w którym pracuje, według wersji filmowej Andrzeja Wajdy, razem z Felicjanem Dulskim).