‘wszystko można oceniać z dwóch punktów widzenia; wszystko ma swoje dobre i złe strony’; fraza, przysł. użyte w wypowiedzeniu, przyr.; No cóż – pomyślałem – każdy kij ma dwa końce.
‘nie w ten sposób, to w inny; na jedno wychodzi’; fraza.
‘o czymś, o kimś ważnym, wyjątkowym; nie byle co, nie byle kto, nie byle jak’; wyr. określ., zabawy. W stp. kijem zwano długi kielich, który należało wypić bez zaczerpnięcia oddechu, duszkiem (bez ’dmuchania’); jeśli pijącemu to się nie udało, to wylewano mu za karę puchar wody za kołnierz (por. nie wylewać za kołnierz ); Skończyć studia z wyróżnieniem, to nie w kij dmuchał. – zasłyszane; Jęz.
‘zarozumiały, nienaturalnie sztywny, nadęty’; wyr. określ.; także policjant przestał się uśmiechać/uwierzył że jest Policjantem/i sztywny jakby kij połknął/tak długo deptał po piętach bandycie/aż ten uwierzył, że jest bandytą. – J. Baran.
‘wywołać zamieszanie, awanturę’; zwrot, przyr.; Władze Poznania swoją decyzją wsadziły kij w mrowisko, wywołały silne reakcje różnych środowisk. – „Głos Wielkopolski”.
‘próbować działać, ale z mizernym skutkiem, wysilać się nadaremno’; zwrot.
Materiał opracowany przez eksperta