mieć z kimś na pieńku

‘być z kimś w konflikcie, mieć do kogoś pretensje, żal, żywić do kogoś urazę’; zwrot nawiązujący do dawn. kar stosowanych w szkole – kładziono uczniów na pieńku (na specjalnym klocku z drewna) i wymierzano im karę cielesną; dlatego zwrot ten miał pierwotną postać mieć kogoś na pieńku; Część tych ludzi miała zresztą osobiście ze mną na pieńku.; Nazwiska nie poda, bo – jak mówi– i tak ma na pieńku z matematyczką. – „Angora”.