wyrywać/rwać/drzeć włosy z głowy

rozpaczać, lamentować’; zwrot, bibl.(W przekł. J. Wujka Ezd 9, 3: „A gdym usłyszał tę rzecz, rozdarłem płaszcz mój i suknię i rwałem włosy na głowie mojej i brodzie i siedziałem smutny.”); Koneserzy urody najsłynniejszej brazylijskiej modelki Gisele Bundchen nie muszą sobie wyrywać włosów z głowy i kląć siarczyście. – SE; Mówił nam, żebyśmy nie rwali sobie włosów z głowy w obawie o finanse państwa (…). – „Nowy Dzień”; A wtedy szukaj wiatru w polu i nawet najbliżsi współpracownicy wyrywają sobie włosy z głowy, nie mogąc się z nim skomunikować. – „Angora”.