dybać na kogoś

‘czatować, czaić się w ukryciu, potajemnie nastawać na kogoś’;zwrot; stp. dybać (czyhać). A. Bańkowski przypuszcza, że może to być rutenizm odrzecz. dyba ‘szczudło’; „Podchodzenie zimą zwierzyny na szczudłach było starą techniką myśliwską na Rusi”. Kto dybie na Juszczenkę? – GW; Dotyczy to Rosji gorszej niż Niemcy (…) ciągle dybiącej na sąsiadów. – W. Łysiak