‘ktoś, kto zabłądził, kto znalazł się gdzieś przypadkowo’;wyr. rzecz. Według wierzeń dusze ludzi grzesznych nie znajdują po śmierci spokoju, błąkają się po świecie (por. „Dziady” cz. II A. Mickiewicza); Dziewczyna znalazła się w tym programie przypadkowo, niczym zbłąkana duszyczka. – Internet.