płakać jak bóbr

‘płakać rzewnymi łzami, rzewnie, żałośnie’; zwrot, przyr. Jak bóbr opłakujący swój „strój”, gruczoły, z których wydzielina, także zwana strojem, była dawniej ceniona jako lekarstwo. Strój miał sobie bóbr rzekomo odgryzać, aby – zostawiwszy go myśliwym – uratować życie. Historia ta, zapisana już przez Ezopa, była powodem żartów, ponieważ gruczoły, wytwarzające strój bobrowy, znajdują się w pobliżu narządów płciowych. Ta bajka o opłakującym swą męskość bobrze zakorzeniła się w tradycji i w językowej świadomości.