im. czas. w użyciu przym.
szczególny, specjalny, wyrafinowany.
Dziadek Wojciech słynął w całej rodzinie z wysublimowanego (D. lp) gustu artystycznego. Nigdy nie opuszczał żadnej premiery w operze, koncertu w filharmonii czy wystawy, a na tematy dotyczące skomplikowanych zagadnień związanych z historią malarstwa mógł mówić godzinami.
KOMENTARZ
Słowo wysublimowany używane jest zwykle dla określenia wysokiego poziomu artystycznego lub intelektualnego, stąd: wysublimowany gust, wysublimowane opinie, wysublimowany dowcip.
Czas. wysublimować, od którego pochodzi wysublimowany, znaczy spowodować, że coś staje się wzniosłe, wyrafinowane, np. Olga często chodziła do filharmonii, więc po pewnym czasie wysublimował się jej gust muzyczny i zaczęła dysponować sporą wiedzą na temat muzyki symfonicznej. Potrafiła też bez trudu odróżnić wybitne wykonanie od przeciętnego.