przym.
będący wytworem czyjejś wyobraźni, nierealny, wymyślony.
Nie potrafił odnaleźć się w rzeczywistości, więc żył w wyimaginowanym (Ms. lp) świecie.
przym.
będący wytworem czyjejś wyobraźni, nierealny, wymyślony.
Nie potrafił odnaleźć się w rzeczywistości, więc żył w wyimaginowanym (Ms. lp) świecie.
– Imaginuj sobie waćpan – mówił w kilka dni później Wołodyjowski do Longina – że ten człowiek tak się w jednej godzinie zmienił, jakoby o dwadzieścia lat postarzał. Tak wesoły, taki mowny, tak obfity w fortele (...) dziś pary z gęby nie puści, jeno po całych dniach drzemie, na starość narzeka i jakoby przez sen mówi.
(Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem)
Źródło
Wyimaginowany pochodzi wprost od dzisiaj już rzadkiego słowa imaginacja, czyli wyobraźnia, fantazja. Imaginować sobie coś znaczyło tyle, co wyobrażać sobie (zob. cytat).
Pochodzenie słowa imaginacja i pokrewnych jest łacińskie: imaginatio – wyobrażenie, imago – obraz.
Materiał opracowany przez eksperta