rzecz. ż
- intensywne, szybkie drganie czegoś.
- falowanie dźwięku uzyskiwane w czasie gry na instrumentach smyczkowych lub podczas śpiewu.
- (w lm) wpływ zdarzeń, osób, który oddziałuje na psychikę człowieka, nazwa kojarzona też ze zjawiskami pozazmysłowymi.
(w zn. 1.) Piotr długo pracował wiertarką i rozbolała go głowa, ojciec wytłumaczył mu, że to za sprawą szkodliwych wibracji (D. lm), które spowodowało to urządzenie.
(w zn. 2.) Solista operowy skupił się na osiągnięciu w niektórych momentach swojej partii szczególnie intensywnej wibracji (D. lp, ident. w C. i Ms. lp).
(w zn. 3.) W czasie zajęć muzykoterapeutycznych prowadzący przekonywał zebranych, że muzyka, której wysłuchają za chwilę, niesie ze sobą szereg pozytywnych wibracji (D. lm).
KOMENTARZ
Słowo wibracja, a właściwie wibracje, które jeszcze niedawno kojarzyło się wyłącznie z użyciem w zn. 1. i 2. stało się powszechnie używane w zn. 3. w latach 90. XX w. Można powiedzieć, że jest to słowo modne i nierozłącznie związane ze słowem pozytywny. O pozytywnych wibracjach słyszy się np. w związku z muzyką, miejscem, osobami. Wyraz wibracje w tym znaczeniu pojawił się za sprawą filozofii ezoterycznych i nie ma nic wspólnego z drganiami w zn. 1. Chodzi tu raczej o rodzaj pozazmysłowej energii.