rzecz. m
- osoba zajmująca się przekazywaniem informacji w imieniu jakiejś instytucji lub osoby (np. rządu, prezydenta), informowaniem prasy, wydawaniem komunikatów.
- osoba zajmująca się pomocą w sprawie ochrony praw (np. do wynalazku) i sporządzaniem wniosków patentowych (rzecznik patentowy).
(w zn. 1.) Premier odwołał rzecznika (D. lp, ident. w B. lp) rządu w związku z jego ostatnią wypowiedzią. Premier powiedział, że musiał rozstać się z rzecznikiem (N. lp), ponieważ wypowiedź nie była uzgodniona i nie mogła stanowić oficjalnej opinii rządu.
(w. zn. 2.) Inżynier Malinowski jest wynalazcą. Jutro ma spotkać się z rzecznikiem (N. lp) patentowym w celu sporządzenia wniosku rejestrującego jego nowy wynalazek usprawniający pracę silników samochodowych. Od chwili objęcia wynalazku ochroną patentową nikt nie będzie mógł zarejestrować takiej samej konstrukcji.
KOMENTARZ
Rzecznikiem rządu PRL w latach 1981-1989, budzącym powszechne emocje był Jerzy Urban. Do historii przeszło jego powiedzenie „rząd sam się wyżywi”, mające być odpowiedzią na sankcje gospodarcze zastosowane przez USA wobec Polski po wprowadzeniu stanu wojennego. Takie zachowanie rzecznika społeczeństwo odebrało jako przejaw cynicznego braku skrupułów ze strony władz PRL.