rzecz. m, br. lm
- (hist.) tzw. sąd skorupkowy w starożytnych Atenach – na glinianych skorupkach zapisywano nazwisko obywatela, który powinien opuścić kraj.
- założona obojętność, zlekceważenie towarzyskie i środowiskowe jakiejś osoby, jako sposób jej ukarania.
(w zn. 1.) Obywatel Aten mógł zostać w wyniku ostracyzmu (D.) wydalony z kraju, jeżeli uznany został za niebezpiecznego dla demokracji ateńskiej i otrzymał co najmniej 6000 głosów.
(w zn. 2.) Pewien prozaik, który źle się wyrażał o swoich kolegach – pisarzach, został dotknięty ostracyzmem (N.) środowiska. Nikt o nim nie mówił, ignorowano jego książki, nie był zapraszany na spotkania ani zawodowe, ani towarzyskie. Po miesiącu ostracyzmu (D.) zrozumiał, że musi naprawić swój błąd, w przeciwnym razie odsuną się od niego także czytelnicy.