rzecz. m, br. lm
postawa, a także forma ideologii, opierająca się na faworyzowaniu i wywyższaniu cech własnego narodu z równoczesną niechęcią do innych narodów; w skrajnych przypadkach może przerodzić się w ksenofobię, szowinizm.
Nauczyciel historii wyjaśniał, że wiele przykładów nacjonalizmu (D. lp) wynikało z fałszywego przekonania, że tylko własny naród ma jakąś istotną misję do spełnienia w świecie. O nacjonalizmie (Ms. lp) można powiedzieć, że często prowadził do oskarżania mniejszości narodowych o powodowanie kłopotów wewnątrz kraju, co jest najczęściej – jak pokazała historia – próbą odwrócenia uwagi społecznej (np. od nieudolności rządu).
KOMENTARZ
Najbardziej znanym przejawem nacjonalizmu w historii był nacjonalizm faszystowskich Niemiec, głoszący wyższość nie tylko narodu, ale całej rasy i określający inne rasy jako mało, albo bezwartościowe. Nacjonalizm w służbie ideologii przerodził się w dążenie do skazania innych narodów (przede wszystkim Żydów) na całkowitą zagładę.