rzecz. ż
- odchylenie od przyjętych norm zachowania, rodzaj patologii społecznej, objawiającej się zachowaniami niezgodnymi z przyjętymi normami, również dewiacja seksualna (zboczenie); zachowania dewiacyjne często są zachowaniami o charakterze przestępczym.
- (morsk.) odchylenie między południkiem magnetycznym a kierunkiem wskazywanym przez igłę magnetyczną kompasu, spowodowane zakłóceniem ziemskiego pola magnetycznego.
(w zn. 1.) W Londynie odbył się światowy kongres psychologów poświęcony zagadnieniom różnych dewiacji (D. lm) psychicznych, szczególnie częstych wśród mieszkańców wielkich miast. Profesor psychologii społecznej z Niemiec zwrócił uwagę zebranych, że o każdej dewiacji (Ms. lp, ident. w D. i C. lp) należy rozmawiać oddzielnie, jako o przypadku wynikającym z konkretnych warunków życia w danym mieście. Im te warunki gorsze, tym większa możliwość zachowań dewiacyjnych.
(w zn. 2.) Uczniowie szkoły morskiej dowiedzieli się, jak istotna była, zwłaszcza w dawnej nawigacji morskiej, umiejętność rozpoznawania dewiacji (D. lp, ident.C. i Ms. lp) igły kompasu, która zdarzała się na skutek zakłóceń wywołanych przez stalowy kadłub statku.
KOMENTARZ
Spokrewniony z wyrazem dewiacja jest przym. dewiacyjny, czyli związany z dewiacją, charakterystyczny dla dewiacji oraz rzecz. dewiant, oznaczający osobę o silnych zakłóceniach równowagi psychicznej, najczęściej używany w odniesieniu do dewiacji seksualnych, czyli będący synonimem (SPJ) słowa zboczeniec.