rzecz. n, ndm [ang., wym. si wi]
dosłownie przebieg życia [łac. Curriculum Vitae wym. kurikulum wite], pisemna wypowiedź zawierająca najważniejsze fakty z życia zawodowego, informacje o wykształceniu i wszelkich umiejętnościach, jakie mogą być przydatne z punktu widzenia pracodawcy, do którego kieruje się CV.
Krzysztof za kilka miesięcy kończy studia na politechnice. Już od dawna przegląda gazety i strony internetowe w poszukiwaniu ofert pracy. Wysłał swoje CV i list motywacyjny do kilku firm. W CV podał m.in. informacje o czasie ukończenia poszczególnych szkół i kursach specjalizacyjnych, w jakich brał udział podczas wakacji.
KOMENTARZ
Jeszcze do niedawna osoby, które podejmowały pracę w Polsce, były zobowiązane do złożenia życiorysu – odpowiednika CV. Była to forma opisowa, bardziej ogólnikowa i stylistycznie przypominała opowiadanie. Wraz z pojawieniem się w Polsce wielu firm, których zarządzanie oparte jest na współczesnych wzorcach zachodnich, w latach 90. zaczęto żądać od kandydatów do pracy właśnie CV, które jest pisane według stałego schematu: ogólne dane (nazwisko, data urodzenia, adres itp.), wykształcenie (nazwy i daty ukończenia poszczególnych stopni kształcenia), przedstawienie historii zatrudnienia (daty i nazwy firm/instytucji, które zatrudniały kandydata) i zwykle na końcu przedstawienie swoich dodatkowych umiejętności (np. prawo jazdy, obsługa konkretnych urządzeń itp.), a także prywatnych zainteresowań i pasji. Otrzymując wiele podobnych do siebie graficznie CV osoby zajmujące się rekrutacją mają ułatwione zadanie porównania i szybkiego odczytania istotnych informacji.