rzecz. m
członek ugrupowania młodzieżowego, odznaczający się specyficznym wyglądem (długie włosy, kolorowy strój), aktywnego głównie w USA na przełomie lat 60. i 70., głoszącego potrzebę miłości i wszechświatowego pokoju, występującego przeciw społeczeństwu konsumpcyjnemu.
Marysia oglądała w telewizji film dokumentalny pt. Woodstock, gdzie widziała wielu hipisów (D. lm, ident. w B. lm). Potem zapytała swojego tatę, dlaczego dziś tak trudno spotkać na ulicy hipisa (D. lp, ident. w B. lp). Tata wytłumaczył jej, że ten ruch, jak wiele innych, lata największej aktywności ma już za sobą.
KOMENTARZ
Z ruchem hipisowskim, mimo jego szczytnych celów (odrzucenie przemocy, głoszenie miłości i pokoju) wiązały się też zjawiska negatywne, np. narkotyki. Miały one dawać poczucie oderwania od otaczającego świata i społeczeństwa, którego podstawy, takie jak bogacenie się hipisi odrzucali.
Żeńska forma rzecz. hipis to hipiska, a przym. utworzony od tego słowa to hipisowski (np. ruch hipisowski, hipisowska muzyka, hipisowska subkultura).