rzecz. n
- (ekon.) upadek finansowy firmy, która staje się niewypłacalna i niezdolna do dalszego funkcjonowania; bankructwo może być efektem niewłaściwego zarządzania firmą, załamania rynku, zmniejszonej podaży na dane usługi lub produkty albo ogólnego kryzysu gospodarczego. Synonim (SJP) – upadłość (finansowa)
- (przen.) kompromitacja i brak możliwości dalszego kontynuowania jakiejś idei.
(w zn. 1.) Czytając poranną gazetę, pan Jan dowiedział się o bankructwie (Ms. lp) firmy ubezpieczeniowej „Pewność”, w której ubezpieczał dom i samochód. Na rynku ubezpieczeń w ciągu ostatniej dekady zdarzyło się kilka bankructw (D. lm) podobnych firm.
(w zn. 2.) W Związku Radzieckim bardzo długo nie można było poruszać kwestii bankructwa (D. lp) idei sprawiedliwości społecznej głoszonej przez komunistów.