rzecz. ż, br. lm
- (filoz.) kierunek w → filozofii, mający na celu badanie i tworzenie koncepcji filozoficznych, dotyczących moralności.
- (pot.) zbiór zasad obowiązujących w danej społeczności, według których pewne zachowania są dopuszczalne, a inne nie.
(w zn. 1.) W ramach studiów filozoficznych na wielu uniwersytetach znajdują się osobne wydziały, zajmujące się wyłącznie zagadnieniami etyki (D. lp).
(w zn. 2.) Na zebraniu Rady Lekarskiej dużo mówiło się o etyce (Ms. lp, ident. w C. lp) zawodowej lekarzy i przyjęto kodeks etyki (D. lp) obowiązującej w tym środowisku zawodowym.
KOMENTARZ
Słowo etyka może być rozmaicie rozumiane. Zależnie od kontekstu (SPJ) możemy mówić o etyce:
– chrześcijańskiej, czyli zbiorze zasad moralnych propagowanych przez chrześcijaństwo,
– zawodowej, czyli zbiorze zasad dotyczących konkretnych zawodów,
– świeckiej, czyli zbiorze zasad moralnych powszechnie akceptowanych w danym społeczeństwie, niezależnie od norm popularyzowanych przez konkretną religię, a charakterystycznych dla systemu społecznego w danym miejscu i czasie (etyka średniowieczna, etyka marksistowska).