Pogrzeb wyrazem poczucia wspólnoty

Niekiedy pogrzeb jest jednak wyrazem i symbolem poczucia wspólnoty,nie indywidualizmu. Na pogrzebie Popiołka z filmu Dom Jana Łomickiego widać, że mieszkańców kamienicy przy ul. Złotej coś (ktoś) wyraźnie łączy– są jak jedna wielka rodzina. „My sieroty” – mówią o sobie po śmierci gospodarza domu.
Pogrzeb Franki staje się pretekstem do spotkania dziewcząt z Nowolipek– łączy je wspólne dzieciństwo, wspólna przeszłość i... pamięć o wspólnych przeżyciach i przyjaciółce.
Pogrzeby łączą emigrantów, spotykających się na pochówkach bohaterów narodowych na obczyźnie (Pogrzeb kapitana Meyznera Słowackiego, Bema pamięci żałobny rapsod Norwida). Podobną „funkcję” mógłby pełnić pogrzeb wieszcza, choć wolałby on zapewne spocząć w ziemi ojczystej: „Niech przyjaciele moi siądą przy pucharze i zapiją mój pogrzeb oraz własną biedę” – wyraża w wierszu Testament mój swe życzenie Juliusz Słowacki.