przym.
- (pot.) słowo określające najczęściej jakieś pojęcie lub pomysł oderwany od realiów życia, który nie ma szans na urzeczywistnienie; w mowie potocznej często synonim (SPJ) słowa nonsensowny.
- (fil., psych.) umiejętność rozumienia kwestii nie związanych bezpośrednio z doświadczeniem.
- (art.) sposób tworzenia zgodny z zasadami abstrakcjonizmu, czyli nie mający związku z formami występującymi w naturze.
(w zn. 1.) Łukasz – znany ze swoich abstrakcyjnych (D. lm) pomysłów – tym razem buduje w garażu ojca łódź, którą zamierza dopłynąć do Australii.
(w zn. 2.) Matematyka jest dziedziną, w której szczególnie potrzebna jest umiejętność myślenia abstrakcyjnego (D. lp), będącego podstawą do zrozumienia jej zagadnień.
(w zn. 3.) Wczoraj nauczyciel plastyki zabrał całą klasę Wojtka na wystawę sztuki abstrakcyjnej (D. lp). Nie wszystkim się podobało. Koledzy Wojtka uważali, że malarstwo abstrakcyjne (M. lp) nie ma sensu, bo nie można stwierdzić – jak mówili – czy malarz abstrakcjonista naprawdę potrafi malować. Nauczyciel długo rozmawiał z uczniami i przekonywał, że abstrakcjonizm jest nowoczesną sztuką i trzeba nauczyć się odpowiedniego spojrzenia na dzieła abstrakcjonistów.
KOMENTARZ
Słyszy się o abstrakcyjnym poczuciu humoru i dowcipach abstrakcyjnych – są to najczęściej żarty, w których trudno doszukiwać się głębszej treści, bowiem śmiech rodzi się z zaskoczenia na skutek pozbawionych sensu dziwnych zestawień i oderwania od realnego życia lub czystej gry słów (zob. cytat).