Poeta – zwykły człowiek

Tej koncepcji przeciwstawiają się poglądy poetów współczesnych. Poezja współczesna chętnie eksponuje motyw poety jako zwyczajnego, szarego człowieka, niepotrzebnie otaczanego aurą niezwykłości. „Wszystko jest poezją, każdy jest poetą” – pisał Edward Stachura, hołdujący idei tzw. życiopisania. W wierszu Kto jest poetą Tadeusz Różewicz sugerował: „poetą jest ten który pisze wiersze/i ten który wierszy nie pisze”. Taki zwyczajny człowiek– poeta – zmaga się niekiedy z bardzo osobistymi, a jednocześnie „zwyczajnymi” problemami. Rafał Wojaczek wręcz obnosi się ze swym alkoholizmem:

To mogło być we wtorek albo w piątek
Niewykluczone też że w poniedziałek lub w środę
(...)
Na własnym pasku powiesił się
Na czymś stosownym czy nie na rurze od bojlera
Dwudziestoiluśtamletni skończony alkoholik
Rafał Wojaczek syn
Edwarda i Elżbiety z domu Sobeckiej
(Rafał Wojaczek, Koniec świata)