1. Zaimek zastępujący w odpowiednich kontekstach inne zaimki dzierżawcze (mój, twój, nasz, wasz, jego, jej, ich) oznaczający, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, którego dotyczy, należy lub odnosi się odpowiednio: a) do mówiącego, b) do osoby, do której zwraca się mówiący, c) do grupy osób, do której należy mówiący, d) do grupy osób, w skład której wchodzi osoba, do której zwraca się mówiący albo e) do innych osób lub rzeczy; 2. potocznie ‘ktoś bliski, należący do tego samego środowiska, do rodziny’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. svůj, ros. svoj) < psłow. *svojь ‘swój’ utworzonego na bazie pie. zaimka dzierżawczego *suo- ‘swój’, do którego w językach słow. dodano przyrostek -jo.