1. przestarzale ‘wspólne działanie, wspólnota interesów, zamierzeń’; 2. współcześnie ‘umowny związek dwóch lub więcej osób założony dla osiągnięcia wspólnego celu, zwykle gospodarczego’.
Pochodzenie:
Od XVIII w.; słowo utworzone od dawnego przysłówka społu (od XIV w.) ‘razem z innymi, wspólnie’ pochodzącego od wyrażenia przyimkowego *sъ polu ‘z (razem z) połową’ (por. też dawny czasownik spolić ‘łączyć, zespalać’).
Źródło
Zło i dobro społu znosić.
Mikołaj Rej (1505-1569)
Z heretyki spółkował.
Piotr Skarga (1536-1612)