1. ‘mający smak taki jak cukier’; 2. ‘(zapach) przyjemny, czasem mdławy, w większym natężeniu odurzający’; 3. ‘wywołujący miłe uczucie’; 4. ‘mający łagodny charakter’; 5. ‘będący objawem czyjejś łagodności, czułości lub czyjegoś przesadnego ugrzecznienia’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. np. czes. sladký, ukr. solódkyj) < psłow. *soldъkъ ‘mający przyjemny smak, smaczny; słodki; przyjemny, miły’ – przymiotnik utworzony przez dodanie przyrostka *-ъkъ do wcześniejszego, niezachowanego przymiotnika [*soldъ] ‘ts.’; podstawą pie. *sal-duˇ- z przemianą znaczenia: ‘przyprawiony solą’ > ‘mający przyjemny smak, smaczny’ > ‘słodki’.
Źródło
Usta wszelkiej słodkości napełnione.
Jan z Szamotuł (Paterek), Kazania, początek XVI w.