Nie wszystkim dane będzie się pogodzić, jednak opisane w literaturze synowsko-ojcowskie pojednania są piękne i wzruszające. Benedykt Korczyński w końcu przyznaje, że postępowanie syna to nic innego, tylko „powracająca fala” czynów i ideałów jego pokolenia. Antek Boryna poczuje wspólnotę z ojcem, gdy stary Boryna zostanie ciężko ranny w głowę podczas bitwy z dworskimi ludźmi (w odwecie Antek nawet zabije leśnika). Piękny motyw pojednania z ojcem i tradycją odnajdziemy w książce Dziedzictwo Philipa Rotha, w której skandalista godzi się ze starym ojcem i tradycją żydowską.
Więź między synem a starym ojcem opisuje też książka Williama Whartona Tato. Chyba najpiękniejszy motyw powrotu syna do ojca odnajdziemy w biblijnej przypowieści o synu marnotrawnym. Ojciec przygarnia syna utracjusza i cieszy się z jego powrotu, choć dziecko sprzeniewierzyło swoją część majątku. Dobry, wyrozumiały ojciec symbolizuje zapewne dobrego miłosiernego Boga.