1. ‘tylna część ciała, tyłek’; 2. dawniej ‘tył, część najbardziej oddalona od przodu’; stpol.: 3. ‘potomek, następca’ oraz 4. ‘ostatnia część, reszta’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. posledek ‘koniec, ostatek’, ukr. poslidok ‘koniec, ostatek’) < słow. prapostać *poslědъkъ ‘ostatnia część czegoś, pozostałość, ostatek, koniec’ utworzona od psłow. wyrażenia *po slědě ‘na końcu, z tyłu’.
Pierwotna postać
W stpol. stosowano również postać pośledek.
poleca
100%
2 głosy
pośledni
‘drugorzędny, gorszego gatunku’; od XIV w.; pochodzi od psłow. *poslědьnъ ‘będący na końcu, z tyłu’, a więc od tego samego wyrażenia przyimkowego, co słowo pośladek.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Pośladek