Ojciec słaby i ojciec demiurg

Przykładem słabego ojca jest też w wielu opowiadaniach Brunona Schulza z cyklu Sklepy cynamonowe ojciec bohatera. Też wydaje się pantoflarzem, ale jego pantoflarstwo to nie podległość żonie czy matce, lecz mająca erotyczne podłoże zależność od służącej Adeli, która jest niemalże panią domu, strażniczką porządku, przeciwniczką wszelkiej anarchii i szaleństw, a zarazem ucieleśnieniem erotyzmu (takim ucieleśnieniem erotyzmu bywają też np. panny zatrudnione w domu do szycia). Niekiedy ojciec jest tak słaby, że wydaje się synowi podobny do wypchanego kondora (może nawet przechodzi metamorfozę i w niego się zamienia?). Są też jednak chwile, gdy przypomina potężnego artystę i kreatora, niemal Boga (hodowla wielu gatunków kolorowych ptaków na strychu, powoływanie nowych gatunków), demiurga oraz groźnego proroka(gdy np. w chwilach szaleństwa złorzeczy na nocniku). Podobieństwa ojca do starotestamentowego Jahwe nabierają szczególnej mocy w kontekście żydowskiego wyznania bohatera.
Ojciec nie do końca realny, ojciec jakby funkcjonujący na granicy życia i śmierci (co zostało już zasygnalizowane w Sklepach cynamonowych) pojawia się w rzeczywistości onirycznej Sanatorium pod Klepsydrą. To jednak ojciec słaby...