1. ‘taki, który niewątpliwie nastąpi’; 2. ‘godny zaufania’; 3. ‘niewątpliwy, udowodniony’; 4. ‘skuteczny, niezawodny’; 5. ‘przekonany, niemający wątpliwości’; stpol.: 6. ‘określony, wyznaczony’, 7. ‘wypróbowany’ i 8. ‘ustalony, stały, trwały’.
1. ‘taki, który niewątpliwie nastąpi’; 2. ‘godny zaufania’; 3. ‘niewątpliwy, udowodniony’; 4. ‘skuteczny, niezawodny’; 5. ‘przekonany, niemający wątpliwości’; stpol.: 6. ‘określony, wyznaczony’, 7. ‘wypróbowany’ i 8. ‘ustalony, stały, trwały’.
Od XV w.; zachsłow. przymiotnik *pъvьnъ ‘taki, co do którego można być przekonanym, że spełni oczekiwania, któremu można ufać, niezawodny, godny zaufania’ < psłow. czasownik *pъvati ‘być o czymś przekonanym, spodziewać się, mieć nadzieję’ (poświadcza go stpol. czasownik pwać ‘ufać, mieć nadzieję’, a także rzeczownik pwa ‘nadzieja’ z XIV-XV w.).
Źródło
I owszem, dla pewniku. Ja swój pewnik stwierdzam żwawie.
Łukasz Górnicki (1527-1603)
1. ‘jakiś, bliżej nieokreślony’; 2. ‘jeden z wielu, niejaki, niektóry’
1. ‘w sposób zdecydowany, śmiały, sprawnie’; 2. ‘prawdopodobnie, chyba’
1. ‘prawdopodobnie’; 2. na pewno ‘bez wątpienia, z pewnością’
‘na pewno, niewątpliwie’; w XV w. w postaci zapewnie.